DAG 15, rustig dagje
Blijf op de hoogte en volg Doke
30 September 2014 | Frankrijk, Marseille
Vandaag moest ik naast het wegbrengen en ophalen van Paloma alleen boodschappen doen. Ondanks dat dat nu wel vervelend begint te worden, omdat ik toch best een stukje moet lopen, was dit dus een rustige dag. Dat had ik wel even nodig, want ik was/ben echt moe. Ik weet niet of het komt doordat ik steeds vroeg op moet staan, het werk vermoeiend is, de nieuwe indrukken, etc. maar ik hoop dat het na een tijdje minder wordt.
Het heeft bijna de hele dag gerend. Ook toen ik Paloma op moest halen van school. We konden daarom niet naar “le petit parc”, en dat was ook wel een keer fijn. Als het regent in Marseille regent het heel hard, maar is het vaak na een dag weer over. Ik hoop dus dat morgen de zon weer schijnt!
Eenmaal thuis mocht ze wat drinken en bescuitjes. Nadat ze de bescuitjes opgegeten had, wilde ze meer. Dit mocht niet en ze werd boos. Ze begon me te slaan, dus ik zei dat ze voor 5 minuten naar haar kamer moest gaan. Dit wilde ze natuurlijk niet. Daarom tilde ik haar op om haar naar haar kamer te brengen. Ze begon zich zo erg te bewegen dat dit niet ging. Ze zei dat ze lief zou gaan doen en naar me zou gaan luisteren. Maar van mij moest ze eerst naar haar kamer, want ze had niet geluisterd en was me gaan trappen. Uiteindelijk kreeg ik haar in haar kamer en liet haar daar een paar minuten zitten (geen vijf), totdat ze niet meer huilde. Ik ging naar binnen en vroeg of het met haar ging. Ze moest ook aan mij uitleggen waarom ze in haar kamer zat. Dit wilde ze eerst niet doen, dus ik dreigde dat ze nog een tijd in haar kamer moest blijven. Ze houd er namelijk niet van om alleen te zijn. Toen begon ze me uit te leggen dat ze niet lief was geweest. Dit was voor mij voldoende en daarna zijn we gaan tekenen.
Na het douchen was ik haar haren aan het kammen voor de spiegel. "Je t'aime." zei ze. Aawhhhh!
Na het avondeten wilde ze een carameltoetje. Maar ze had haar bord nog niet leeg. Ze vroeg om een ander bord voor haar carameltoetje, want dit kon ze niet zelf pakken. Ik zei dat ze eerst haar bord moest leegeten en dan zou ik het voor haar pakken. Ze werd even boos, maar ze merkte al snel dat ik niet toe zou geven. Ze at haar bord leeg. We gaven elkaar een high-five en een box en het was weer goed.
Voor het avondeten heb ik courgette soep gemaakt! Het was een beetje te dun, maar het ging :) De kinderen vonden het gelukkig lekker. De ouders weet ik nog niet.. die zijn het nu aan het eten. Volgende keer een nieuwe poging en hopelijk smaakt hij dan net zo lekker als die van mama ;)
Het heeft bijna de hele dag gerend. Ook toen ik Paloma op moest halen van school. We konden daarom niet naar “le petit parc”, en dat was ook wel een keer fijn. Als het regent in Marseille regent het heel hard, maar is het vaak na een dag weer over. Ik hoop dus dat morgen de zon weer schijnt!
Eenmaal thuis mocht ze wat drinken en bescuitjes. Nadat ze de bescuitjes opgegeten had, wilde ze meer. Dit mocht niet en ze werd boos. Ze begon me te slaan, dus ik zei dat ze voor 5 minuten naar haar kamer moest gaan. Dit wilde ze natuurlijk niet. Daarom tilde ik haar op om haar naar haar kamer te brengen. Ze begon zich zo erg te bewegen dat dit niet ging. Ze zei dat ze lief zou gaan doen en naar me zou gaan luisteren. Maar van mij moest ze eerst naar haar kamer, want ze had niet geluisterd en was me gaan trappen. Uiteindelijk kreeg ik haar in haar kamer en liet haar daar een paar minuten zitten (geen vijf), totdat ze niet meer huilde. Ik ging naar binnen en vroeg of het met haar ging. Ze moest ook aan mij uitleggen waarom ze in haar kamer zat. Dit wilde ze eerst niet doen, dus ik dreigde dat ze nog een tijd in haar kamer moest blijven. Ze houd er namelijk niet van om alleen te zijn. Toen begon ze me uit te leggen dat ze niet lief was geweest. Dit was voor mij voldoende en daarna zijn we gaan tekenen.
Na het douchen was ik haar haren aan het kammen voor de spiegel. "Je t'aime." zei ze. Aawhhhh!
Na het avondeten wilde ze een carameltoetje. Maar ze had haar bord nog niet leeg. Ze vroeg om een ander bord voor haar carameltoetje, want dit kon ze niet zelf pakken. Ik zei dat ze eerst haar bord moest leegeten en dan zou ik het voor haar pakken. Ze werd even boos, maar ze merkte al snel dat ik niet toe zou geven. Ze at haar bord leeg. We gaven elkaar een high-five en een box en het was weer goed.
Voor het avondeten heb ik courgette soep gemaakt! Het was een beetje te dun, maar het ging :) De kinderen vonden het gelukkig lekker. De ouders weet ik nog niet.. die zijn het nu aan het eten. Volgende keer een nieuwe poging en hopelijk smaakt hij dan net zo lekker als die van mama ;)
