DAG 1, Ik ben er!

Het ene moment sta je in Eindhoven op het vliegveld en het andere moment loop je buiten in Marseille met een heerlijk zonnetje op je gezicht. 11.35 kwam ik aan en de vader van het gezin, Patrice, stond al op me te wachten. We reden naar hun huis toe en daar waren Isabelle, de moeder, en Paloma, het vier-en-een-half!-jarig meisje. Paloma was ziek thuisgebleven en daarom ook haar moeder. We gingen meteen met z’n vieren lunchen. Warm lunchen, dat doen ze elke middag en avond.. De ouders kunnen redelijk Engels, dus met hun kan ik prima communiceren. Met Paloma moet alles in het Frans, dus dat is soms nog een beetje lastig.
Na het lunchen moest Patrice naar zijn werk en Paloma moest even een ‘dodo’ gaan doen. Een kort slaapje. Ik zeg moest, want dit deed ze niet. Ik was ondertussen mijn koffer aan het uitpakken en ik zag dat ze met andere dingen bezig was. Dus toen vroeg ik wat ze aan het doen was en zo hebben we even staan praten. Op een gegeven moment kwam Isabelle en toen hadden ze afgesproken dat Paloma met mij een film mocht gaan kijken. Isabelle zou ondertussen even de deur uitgaan voor wat boodschappen en om naar de kapper te gaan.
Paloma en ik hebben twee Disney films gekeken, The Chipmonks en Aladin. Ik begreep er vrij weinig van, aangezien het natuurlijk in het Frans was. Tijdens het filmkijken kwam ze bij mij op schoot zitten en tegen me aan liggen. Heel lief.
Toen de film was afgelopen en Isabelle ook thuis was, zijn we even naar de buren gegaan op de eerste verdieping. Daar woont Camille met haar drie zusjes en haar ouders. Zij zal me morgen een beetje helpen met het wegbrengen van Paloma naar haar zumbales en ze zal wat andere dingen in de buurt laten zien. Alice en Baptiste kwamen ondertussen ook thuis van school en ze waren erg aardig. Ze kunnen gelukkig allebei een beetje Engels, dus met hun kan ik ook goed communiceren.
Samen met Alice heb ik Paloma in bad gedaan en vervolgens gingen we met z’n allen eten. Patrice kwam even later ook aanschuiven. Ze praten veel in het Frans tijdens het eten. Af en toe pik ik wel iets op, maar ik kan er nog geen touw aan vast knopen. Gelukkig doen ze hun best om langzaam te praten en ook vragen/zeggen ze dingen in het Engels. Er gebeurt van alles aan tafel en vaak praten ze door elkaar. Ik ben niet anders gewend thuis!
Na het eten zouden Alice, Isabelle en ik een paar nummers spelen op de piano. Dit was ook erg leuk. Tijdens het pianospelen van de andere heb ik met Paloma gedanst. Toen ze vervolgens naar bed moest, kreeg ik al een dikke zoen op m’n wang.
Vervolgens ben ik naar mijn kamer gegaan om verder uit te pakken en gewoon een beetje mijn eigen ding te doen. Morgen moet ik 7.15 in de keuken zijn. Paloma hoeft niet naar school, dus ik kan het verder rustig aan doen. Een vriendin van Isabelle komt samen met haar dochter om mij nog een beetje te helpen en dingen te laten zien. Tussen de middag gaat zij weg en om 2.45 zal Camille komen om samen Paloma naar zumba te brengen en op te halen. Ook zal ik morgen voor het eerst moeten koken. Maar gelukkig kunnen Baptiste en Alice me nog even helpen met wat er precies gekookt moet worden.
Ik heb het hier nu al onwijs naar mijn zin en ik voel me erg welkom! Het gezin is erg vriendelijk, open, grappig en makkelijk.